Vandaag (vrijdag 18 oktober) mocht ik naar het zonnige zuiden (Ugchelen) om een bezoekje te brengen aan één van onze jongere leden Joost Welner. De aankomst bij zijn ouderlijk huis was al veelbelovend, want hoeveel van ons hebben zijn goede voorbeeld gevolgd?  De poster voor de TT hing prominent in beeld voor het raam.
Al pratend kwam ik er al snel achter dat beesies hem eigenlijk gewoon in het bloed zaten. Na de basisschool ging hij naar het VMBO in Twello waar hij de afdeling groen doorliep. Zijn liefde voor al wat leeft beperkte zich toen nog tot vissen en ook dat werd dus direct groots aangepakt: Vier aquaria op zijn slaapkamer. Vervolgens vond pa dat hij ze ook maar wat liefde voor vogeltjes bij moest brengen en dus werd bij een dierenspeciaalzaak in Apeldoorn zuid een grote kamerkooi aangeschaft met een paar parkietjes die nog prima tam te maken waren. Helaas lukte dat van geen kant meer, maar het bleek wel een koppeltje te zijn en verdere studie bracht hen zelfs tot de wetenschap dat ze dominant bont waren!! Maar toch moest er maar een broedblok komen, dus werd met vader Welner de tocht naar de vogelmarkt in Barneveld gemaakt om dit aan te schaffen. Binnen de kortste keren lagen er 4 jongen in het nest en die werden dus wel tam gemaakt. Maar de basis was gelegd en met senior de afspraak gemaakt dat er een volière mocht komen als hij in Twello in één keer zou slagen. Met zo’n vooruitzicht lukte dat natuurlijk en nu staat er in de tuin een pracht verblijf met kunststof blokhut/nachtverblijf te pronken. In Dodewaard werden bij iemand (die nog steeds op marktplaats adverteert….)  valkparkieten, kakarikies, catharina’s en grasparkieten gehaald.  De aquaria werden opgeruimd, er is er nog eentje over en Joost vervolgde zijn opleiding in Barneveld op het MBO waar hij zich nu in de melkveehouderij verdiept. Dus weet iemand een mooie boerendochter die hem aan een florerend melkveebedrijf kan helpen dan houdt hij zich aanbevolen (maar het ging niet alleen om het bedrijf, ze moest ook lief zijn….)

Dank zij deze opleiding ziet hij ook nog eens iets van de wereld, want hij heeft ook een paar maanden stage mogen lopen in Denemarken. Als hij het onderdeel melkveehouderij heeft afgerond hoopt hij zich ook nog twee jaar verder te bekwamen in het varkensbedrijf.
Terug naar de vogels.  De samenstelling bleek geen onverdeeld succes, want toen de broedblokken geplaatst werden en de kakarikies in the mood kwamen bleken ze behoorlijk agressief te worden richting de groene catharina’s. Deze werden dus maar veiligheidshalve elders ondergebracht, maar nu werden de groene grasparkieten het slachtoffer. En toen Joost een keer door pa midden in de nacht wakker gemaakt werd voor de herrie in de volière wakker werd gemaakt en hij in zijn niemendalletje ging kijken bleek de kakariki man ergens boven op te zitten wat bij nadere bestudering een grasparkiet bleek te zijn die al grotendeels aangevreten was door deze kannibaal. Hij had het nu helemaal met ze gehad en nu moesten de daders en niet de slachtoffers plaats maken…Waar horen we dat nog meer?? 
De kweek van vooral de catharina’s levert wisselende resultaten op. Vorig jaar hebben ze 3 jongen gehad waarvan er maar een echt groot geworden is. Hij werd toen kampioen met een blauwe man. Waar hij hoopte op nakweek van deze man ging dat toch niet helemaal naar wens. Weliswaar kwamen er drie jongen, maar die lagen toch na ongeveer 3 weken (met volle krop) dood in het nest. Ze krijgen nog één jaar de kans en wordt het dan weer niks dan gaat hij alleen met gras- en valkparkieten verder.
Voor er vragen komen “Waar doet zo’n joch het toch allemaal van???” kan ik nog melden dat hij drie bijbaantjes heeft bij melkveebedrijven waar hij onder andere assisteert bij het melken der koeien.
Het was heerlijk om een keer met zo enthousiast jeugdig lid te mogen praten en natuurlijk wensen we hem alle succes met deze schitterende hobby.